sobota, 31 października 2015

"Miłośnica" Maria Nurowska (78/2015)

Powieść biograficzna, opowiadająca o życiu Krystyny Skarbek, Polki, agentki brytyjskiej tajnej służby.

Sięgając po książkę nie miałam pojęcia o czym ona będzie – tym bardziej nie spodziewałam się biografii (nie jest to biografia sensu stricto, ale powiedzmy biografia fabularyzowana). Autorka sporo w tej ‘biografii’ dodała od siebie, doceniam jednak, że Maria Nurowska zechciała postać pani Krystyny przypomnieć i napisała taką powieść – inaczej pewnie niewielkie byłyby szanse, że dowiedziałabym się kim była Krystyna Skarbek.

Główna bohaterka była niewątpliwie postacią bardzo ciekawą i intrygującą, a jej biografia spokojnie mogłaby zostać rozdzielona na kilka osób i o każdej z tych osób moglibyśmy powiedzieć, że miała ciekawe życie.
Krystyna była kobietą odważną, momentami aż można się zastanawiać gdzie ulatywał jej strach – bo wielokrotnie zdawało się, że strachu wcale nie odczuwa.
Romansów i mężczyzn w życiu Krystyny było bardzo dużo. Czy była kokietką? Nie odniosłam takiego wrażenia. Miało się wrażenie, że Krystyna nie musi za wiele robić, nie musi uwodzić w wyrafinowany sposób – mężczyźni sami do niej lgną. Pomimo tych licznych miłostek, trudno mówić o jakiejś prawdziwej wielkiej miłości.  Czy była szczęśliwa? Nie wiem, ale nie bardzo mogłam dostrzec co tak naprawdę mogłoby być oznaką jej szczęścia. Była samotna, pomimo tego ilu mężczyzn ją otaczało. Femme fatale? Pasowałaby. Tak chyba właśnie ja postrzegam i to najtrafniej oddaje to, co o niej sądzę.

Nie polubiłam Krystyny. Niby miała cechy, które w kobietach lubię – była zaradna, samodzielna, bystra, ale przy tym wszystkim wydawała mi się mało ludzka – emocje skrywała dość dobrze, strachu nie okazywała, mężczyzn zmieniała jak rękawiczki.

Mam problem, żeby właściwie ocenić tę książkę. Faktem jest, że na powieść patrzę przez pryzmat samej postaci, głównej bohaterki – której nie polubiłam, więc pewnie podświadomie jakąś gwiazdkę mniej daję z tego powodu. Z drugiej strony – Maria Nurowska napisała tę powieść pięknie, stylowo, nie mogę się niczego doczepić. Na plus zdecydowanie jest też sam pomysł na powieść i na wykorzystanie postaci Krystyny Skarbek. To doceniam bardzo. Nie wiem, czy to tylko ja jestem taką ignorantką, że o pani Skarbek wcześniej nie słyszałam, ale choć nie obdarzyłam jej sympatią, to cieszę się, że taką postać poznałam. 

Przeczytane: 30.10.2015
Moja ocena: 6/10

piątek, 30 października 2015

"Niepewność" Lisa Gardner (77/2015)

Moja pierwsza książka Pani Gardner i mam wrażenie, że nie trafiłam najlepiej. Mało tego, że mam takie wrażenie, to mam też taką nadzieję, że „Niepewność” to tylko gorszy moment w twórczości pani Gardner. Słyszałam o tej autorce wiele dobrego więc i oczekiwałam czegoś konkretnego, z szybką akcją, z ciekawymi zwrotami, z interesującą fabułą. Tymczasem lektura była nijaka – niby ciekawa fabuła, niby jakaś akcja, ale ślimaczyło się to okrutnie. Życia w tym żadnego. Flaki z olejem w kryminale to nie jest dobra rzecz.

Tessa Leoni, pani śledcza prowadząca sprawę, jest ciekawą postacią, zdecydowanie jest to jeden z niewielu plusów tej powieści. Polubiłam ją i chętnie poczytam jej dalsze historie, mam tylko nadzieję, że kolejnym razem powieść będzie ciekawsza. 

Przeczytane: 27.10.2015
Moja ocena: 5/10