piątek, 26 czerwca 2015

"Ulubione rzeczy" S.J. Bolton (53/2015)

Bardzo mi się podobało!
Akcja toczy się szybko, cały czas się coś dzieje, nie zwalnia nawet na chwilę. Kiedy już myślimy, że coś „wow” się wydarzyło, za niedługą chwilę dzieje się jeszcze większe „wow” i to z takiej strony, z jakiej się nie spodziewamy. Dawno nie czytałam kryminału z aż tak szybką akcją! Dobrze, że akurat miałam troszkę więcej czasu, bo oderwać się od tego ciężko było. Dwa dni i po książce.

Podobało mi się wplecenie historii Kuby Rozpruwacza w tę historię. Aż nabrałam chętki, żeby coś typowo o nim samym poczytać – muszę poszukać jakiejś prawdziwej historii o nim.

Podobało mi się, jak są skonstruowani bohaterowie, styl, jakim autorka się posługuje, szczegóły dotyczące Londynu. Choć czasem było tego sporo, nie były to tylko nużące opisy, a wątki czemuś służące.
Lubię też od czasu do czasu poczytać książki gdzie narratorem jest główny bohater, a że dawno takiej powieści nie czytałam – tym większą frajdę sprawiła mi lektura „Ulubionych rzeczy”, gdzie to właśnie Lacey opowiada nam swoją historię.

Nie wiem jeszcze czy lubię główną bohaterkę, Lacey. Dobrze to wykreowana postać, ale sympatii mojej jeszcze jednoznacznie nie zdobyła. Póki co, jej historia jest jak dla mnie nieco zakręcona, nie wiem, czy nie za bardzo udziwniona. Fakt, że jeszcze takiego czegoś nie było wśród bohaterów cykli kryminalnych (spośród mi znanych), więc plus za taką nowinkę. Ale zanim wyrobię sobie zdanie w tej kwestii, przeczytam kolejną część. Może dalej sama bohaterka bardziej mnie do siebie przekona niż dotychczas.

Naiwne były też niektóre akcje policji, czy może nawet bardziej – samej Lacey. Po co ona czasem sama coś kombinowała? Pchała się nieuzbrojona w niebezpieczne miejsca? To nawet ja bym wiedziała, że tak się nie robi :) Ale, ale – te minusiki nie zaburzają mojej całościowej, bardzo dobrej opinii o tej książce.

Przeczytane: 25.06.2015
Moja ocena: 7/10

sobota, 20 czerwca 2015

"Śnieżka musi umrzeć" Nele Neuhaus (51/2015)

Bardzo udany kryminał!
Jeden z lepszych jakie ostatnio czytałam, właściwie wszystko się tam zgadzało.
Wciągnęło mnie bardzo od samego początku, tak byłam ciekawa dalszego rozwoju akcji,  że poza czytaniem, słuchałam też audiobooka, żeby szybciej dowiedzieć się co będzie dalej :) (dobrze czytany przez Maję Ostaszewską).

Spodobał mi się styl i język, jakim książka jest napisana. Ciekawa historia kryminalna, rozbudowana, ale nie przekombinowana. Intryga wciągająca, kilka momentów zaskakujących. Zaskoczeniem dla mnie też było zakończenie i winny. Bohaterowie wyraziści, każdy inny, charakterystyczny.

Polubiłam również parę głównych bohaterów – policjantów. Naprawdę są fajni. Sięgając po książkę wiedziałam, że to część cyklu i wiedziałam, że to nie jest pierwszy tom, więc pewnie sama sobie kilka wątków z życia prywatnego tej dwójki uprzedziłam, ale to nic nie szkodzi – z wielką chęcią przeczytam wcześniejsze i późniejsze tomy z ich przygodami. Mam nadzieję, że pozostałe książki z nimi są równie dobre jak „Śnieżka”. Polecam!

Przeczytane: 19.06.2015
Moja ocena: 8/10